۱۰ فیلم متفاوت و منحصربفرد در ژانر زامبی برای کسانی که به مردگان متحرک علاقه ندارند + تصاویر
تاریخ انتشار: ۲۳ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۹۷۳۹۲۷
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، جرج ای. رومرو عبارت مردگان متحرک یا حتی واژه زامبی را ابداع نکرد، اما قطعاً با فیلم Night of the Living Dead در سال ۱۹۶۸ به عنوان یکی از بهترین فیلمهای ترسناک تاریخ سینما، تعریف ژانر و فیلم زامبی محور را ارائه کرد.
فیلم رومرو چنان تاثیرگذار بود، همانند فیلم یک دهه بعد Halloween ساخته جان کارپنتر، که فیلمسازان ژانر زامبی برای دههها از دستاوردها و کلیشههای آن برای ساخت فیلمهایی مشابه سود بردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در واقع ژانر زامبی و اسلشر نتیجه سرقتهای ادبی گسترده از آثار اورجینال رومرو و کارپنتر هستند. با این وجود ژانر زامبی بسیار بیشتر و فراتر از رابطه بین ژانر اسلشر و کارپنتر، به قالب روایتی رومرو مدیون بوده است.
تقریباً تمام فیلمهای زامبی محور در مورد گروهی از بازماندگان هستند که در یک مکان پناه گرفته و در یک آخرالزمان ویرانگر بیرون زده و یک به یک کشته میشوند. این ژانر در طی سالها پتانسیل خود در ترساندن مخاطبان را از دست داده است، اما معدود کارگردانانی بوده اند که رویکردی منحصربفرد و متفاوت به این رویه کسل کننده داشته و فیلمهایی ساخته اند که از بهترین و خلاقانهترین فیلمهای ژانر زامبی هستند.
بدین ترتیب در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۰ فیلم متفاوت در ژانر زامبی آشنا نماییم که تماشای آنها را به کسانی که به این ژانر علاقه ندارند توصیه میکنیم.
۱۰- ۲۸ Days Later
اگر چه هیچ کسی در قرار دادن نام فیلم ۲۸ Days Later در ذیل ژانر زامبی دچار تعلل نمیشود، اما دنی بویل کارگردان فیلم در زامبی محور نامیدن فیلم خود چندان مصمم نیست. سناریو الکس گارلند در ذات خود در مورد بازگشت مردگان از قبرهایشان و خوردن زندگان نیست، بلکه در مورد ویروسی است که باعث میشود انسانها به یکباره هوس خوردن گوشت دیگران را داشته باشند.
اما در آخر هر دو اینها یکی هستند، با این تفاوت که زامبیهای فیلم بویل بر خلاف مردگان رومرو و دیگر فیلمهای زامبی محور، میتوانند با سرعت قابل توجهی بدوند. نوآوری واقعی در فیلم ۲۸ Days Later فضای تاریک و نیمه واقع گرایانه و قالب روایی آن است.
به جای دنبال کردن آغاز آخرالزمان زامبی ها، این فیلم روایت سرگذشت شخصیت جیم با بازی کیلیام مورفی را دارد که بعد از یک ماه ظاهر شدن زامبیها از کما خارج میشود. او از دیدن خیابانهای خالی لندن حیرت زده میشود و به شکلی ترسناک و بسیار خشن از واقعیت ماجرا مطلع میشود.
۹- Overlord
فیلم Overlord ساخته جولیوس آوری در فضای یک فیلم اکشن مربوط به جنگ جهانی دوم با آب و تاب فراوان آغاز میشود، در شرایطی که گروهی از سربازان آمریکایی از یک هواپیمای در حال سقوط بیرون پریده و از افسران نازی خود را پنهان میسازند. در قسمت سوم فیلم با یک خشونت و خونریزی دنیای فیلمهای درجه دوم روبرو میشویم که در آن زامبیهای تولید شده توسط اس اس به جان قهرمانان داستان میافتند.
۸- Life After Beth
به جای شروع داستان با آخرالزمانی زامبیها به شکل کامل خود، فیلم Life After Beth برای روایت سرگذشت اولین بیمار زامبی (بیمار صفر) در قالب یک کمدی رمانتیک وقت میگذارد. زک متوجه میشود نامزد تازه فوت کرده اش، از مرگ بازگشته و والدینش او را در خانه محبوس کرده اند. زک او را آزاد میکند، اما میبیند که زامبیها گزینه مناسبی برای عشقبازی نیستند. جذابیت فیلم Life After Beth این است که روایت زامبیها را در یک ژانر کاملاً متفاوت به کار میگیرد. تقریباً تمام فیلمهای زامبی محور در ژانر ترسناک قرار میگیرند، اما Life After Beth بیشتر به یک کمدی رمانتیک شبیه است.
۷- Train To Busan
فیلم Train To Busan یک شاهکار پر از اکشن سینمای کره جنوبی است در مورد یک فعال اقتصادی که دختر عجیب و غریبش را در یک سفر طولانی به قطار به نزد مادرش میبرد و در این مسیر با شیوع سریع و گسترده بیماری زامبیها روبرو میشود، بحرانی که خود ناخودآگاه و ناخواسته در شکل گیری آن نقش داشته است.
یئون سانگ هو با گلههایی پرولع و پرسرعت از مردگان متحرکی که به صورت گروهی به سمت زندگان حمله ور میشوند، نفسی تازه در ژانر زامبی دمید و زامبیهای فیلم او اولین زامبیهایی بودند که در دهههای اخیر به شکلی واقعی مخاطبان را میترساندند. همانند لایه خامه روی یک کیک، فضای قطار در فیلم خیلی زود به تمثیلی قدرتمند از درگیری طبقات اجتماعی میشود، همان چیزی که بهترین نمونه اش را در فیلم Snowpiercer ساخته بونگ جون هو دیدیم.
بیشتر بخوانید
ترسناکترین فیلمهای ژانر وحشت تاریخ سینما بر اساس ضربان قلب تماشاگران + تصاویر۶- The Dead Don’t Die
جیم جارموش با فیلم The Dead Don’t Die، سبک کمیک و شوخی خاص خود را به ژانر زامبی وارد کرد، فیلمی که داستان آن در یک شهر آرام به نام سنترویل رخ داده و زامبیها به آن حمله میکنند. این فیلم پرستاره با بازیگرانی مانند بیل ماری، آدام درایور، تیلدا سوینتون، استی بوشمی، دنی گلوور و کارول کین و ترانههایی از ایگی پاپ و برخی دیگر چهرههای مشهور موسیقایی یکی از آن دسته فیلمهای متفاوت ژانر زامبی است که تماشای آن به همه توصیه میشود.
۵- Slither
جیمز گان پیش از ساخت فیلمهای بلاک باستر و پرهزینه در دنیای مارول و دی سی، به خاطر ساختن فیلمهای عجیب و کمتر ترسناک با لحنی گزنده و تمثیلی شناخته میشد. فیلم Slither یک نمونه مناسب از این فیلم هاست، فیلمی که داستان آن در یک شهر کوچک رخ میدهد که ساکنان آن از طریق انگلهای فرازمینی به زامبی تبدیل میشوند.
شباهتهای بسیاری بین این فیلم و Night of the Creeps ساخته فرد دکر وجود دارد، اما هر دو فیلم چیزهای بسیاری از مشهورترین فیلمهای ژانر زامبی گرفته اند و همین موضوع باعث شد در شبکههای اجتماعی انتقدات بسیاری از این فیلم به خاطر سرقت ادبی صورت گیرد.
۴- Warm Bodies
یکی از پیش فرضهای ژانر زامبی این است که داستانها از دریچه چشم زندگان روایت میشوند در شرایطی که در کمال درماندگی برای زنده ماندن تلاش میکنند. اما فیلم Warm Bodies از نگاه مردگان روایت میشود. در این فیلم، نیکلاس هولت نقش یک زامبی را بازی میکند که عاشق دختری زنده و سالم با بازی ترزا پالمر میشود. فیلم Warm Bodies تنها یک فیلم متفاوت در ژانر زامبی نیست بلکه یک داستان عاشقانه منحصربفرد نیز هست.
۳- Cooties
فیلم Cooties که با همکاری لی وانل نویسنده فرانچایز Saw ساخته شده یک کمدی سیاه در ورد کارمندان یک دبستان است که بعد از ابتلای شاگردان مدرسه به یک ویروس جهش یافته، باید با آنها مبارزه کنند. این فیلم پر از بازیگران محبوب در فیلمهای درجه دو است؛ از جمله الیجا وود، رین ویلسون، آلیسن پیل و جک مک برایر.
۲- The Serpent And The Rainbow
برای متحول کردن کلیشههای که توسط جرج رومرو در ژانر زامبی ساخته شده بود، وس کراون در ساخت فیلم کمتر مورد توجه قرار گرفته خود با نام The Serpent and the Rainbow در سال ۱۹۸۸، به دوران قبل از ساخت Night of the Living Dead رفت. ایده بروز زامبیها با نشأت گرفتن از بردههای هاییتیایی و روایتهای فیلمهای اولیه ژانر زامبی از مراسمات جادوگری، وس کراون فیلمی ساخت که از دیگر فیلمهای ژانر زامبی متفاوت است.
در این فیلم، بیل پولمن نقش مردمشناسی را بازی میکند که در حال مطالعه بر روی مواد مخدر به کار گرفته شده در مراسمات جادوگری و مذهبی در کشور هاییتی است، جایی که درگیریهای سیاسی به خلق زامبیهایی زنده منجر شده است.
۱- Shaun Of The Dead
در سناریو بسیار کوتاه و کم وسعت Shaun Of The Dead، ادگار رایت و سایمون پگ ساختار فیلمهای زامبی محور جرج رومرو را گرفته و آن را در قالب یک کمدی رمانتیک بریتانیایی به کار گرفته اند. نتیجه کار یک کمدی ترسناک است که به عنوان یک فیلم زامبی محور و کمدی، در هر دو جبهه، بسیار خوش ساخت و موثر است، اتفاقی که به ندرت رخ میدهد.
شان و اد با سردرد ناشی از زیاده روی در مشروبات الکلی از خواب بیدار میشوند و در مییابند که مردگان متحرک به جهان اطرافشان حمله کرده اند. اکنون این دو قصد دارند عزیزانشان را پیدا کرده و آنها را به کافهای ببرند تا این آخرالزمان ترسناک را از سر بگذرانند.
منبع:روزیاتو
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: مردگان متحرک تاریخ سینما بهترین فیلم های ترسناک مردگان متحرک زامبی ژانر زامبی فیلم های ژانر ژانر زامبی زامبی ها یک کمدی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۹۷۳۹۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زنانی که در کن رئیس شدند
در طول بیش از هفت دهه برگزاری جشنواره فیلم کن، تاکنون ۹ سینماگر زن توانستهاند در راس هیات داوران بخش مسابقه اصلی این رویداد سینمایی قرار بگیرند.
به گزارش ایسنا، «اولیویا دی هاویلند» هنرپیشه بریتانیایی-آمریکایی برنده اسکار اولین زنی است که در تاریخ جشنواره کن و در سال ۱۹۶۶ در راس هیات داوران رقابتی این رویداد سینمایی قرار گرفت و در سالهای پس از آن نیز «سوفیا لورن» (۱۹۶۶)، «اینگرید برگمن» (۱۹۷۳)، «ژن مورو» (۱۹۷۵) و (۱۹۹۵)، «ایزابل آجانی» (۱۹۹۷)، «لیو اولمان» (۲۰۰۱)، «جین کمپیون» (۲۰۱۴)، «کیت بلانشت» (۲۰۲۸) به عنوان رئیس هسئت داوران جشنواره کن انتخاب شدهاند و امسال نیز «گرتا گرویگ» کارگردان فیلم موفق «باربی» نهمین سینماگر زنی خواهد بود که برای داوری در یکی از مهم ترین جشنوارههای سینمایی مینشیند.
*در زیر نگاهی خواهیم داشت به تمام چهرههایی که در طول بیش از ۷ دهه برگزاری جشنواره کن، ریاست هیات داوران بخش رقابتی را بر عهده داشتهاند:
۲۰۲۳؛ «روبن اوستلوند» سینماگر سوئیسی پس از کسب دومین نخل طلای جشنواره کن از جشنواره سال گذشته، در راس داوران کن قرار گرفت و با تصمیم دیگر اعضای هیات داوران فیلم «آناتومی یک سقوط» از «ژوستین تریه» از کشور میزبان فرانسه برنده جایزه اول جشنواره نام گرفت.
۲۰۲۲؛ هفتاد و پنجمین جشنواره فیلم کن با حضور اصغرفرهادی به عنوان یکی از اعضای داوران در کنار «وینسنت لیندون» بازیگر فرانسوی در راس تیم داوری برگزار شد و فیلم «برادران لیلا» از سعید روستایی هم در بخش مسابقه رونمایی شد و سرانجام «رابین اوستلوند» با فیلم «مثلث غم» برای دومین بار فاتح نخل طلا شد.
۲۰۲۰ و ۲۰۲۱؛ جشنواره سال ۲۰۲۰ در نهایت به دلیل همهگیری کرونا برگزار نشد و به جای ان رویدادی محدود در سپتامبر همان سال با نمایش چند فیلم برگزار شد. «اسپایک لی» کارگردانی آمریکایی که برای ریاست هیات داوران کن ۲۰۲۰ انتخاب شده بود در دوره بعدی به جشنواره بازگشت و ریاست داوران هفتاد وچهارمین دوره کن در سال ۲۰۲۱ را بر عهده داشت. در سالی که فیلم «قهرمان» فرهادی جایزه بزرگ هیات داوران را به خود اختصاص داد، فیلم فرانسوی «تیتان» از «جولیا دورکورنو» صاحب نخل طلای بهترین فیلم شد.
۲۰۱۹؛ هفتاد و دومین دوره جشنواره کن با حضور «الخاندرو گونزالز ایناریتو» در مقام ریاست داوران برگزار شد و اعضای هیات داوران که شامل چهرههایی چون «کلی رایکارد»، «پاول پالیکوفسکی» و «آلیس رورواشر» بودند به اتفاق آرا فیلم کرهای «انگل» را برنده نخل طلا معرفی کردند، فیلمی که در ادامه در جوایز اسکار تاریخ ساز شد و به عنوان یکی از موفقترین فیلمهای غیرانگلیسی زبان تمام ادوار سینما شناخته میشود.
۲۰۱۸؛ «کیت بلانشت» بازیگر تحسینشده استرالیایی در راس داوران کن ۲۰۱۸ قرار داشت. او هشتمین زن تاریخ کن به عنوان رئیس هیات داوران نام گرفت و در نهایت به همراه دیگر اعضای داوران فیلم ژاپنی «دزدان فروشگاه» ساخته «هیروکازو کوریدا » را شایسته دریافت نخل طلای کن دانستند.
کیت بلانشت۲۰۱۷؛ در این دوره از جشنواره که همزمان با هفتادمین سالگرد جشنواره کن بود، «پدرو آلمادوار» کارگردان اسپانیایی ریاست هیات داوران را بر عهده داشت و در نهایت فیلم سوئدی «میدان» به کارگردانی «روبن اوستلوند» برنده نخل طلای بهترین فیلم شد.
۲۰۱۶؛ در جشنواره کن ۲۰۱۶ نوبت به «جورج میلر» سینماگر استرالیایی و خالق سری فیلمهای «مکس دیوانه» بود که فرصت حضور در جایگاه معتبر ریاست بخش رقابتی کن را تجربه کند.
در این سال که نخل طلای بهترین فیلم به «من، دنیل بلیک» ساخته تحسین شده انگلیسی رسید، کتایون شهابی، تهیهکننده ایرانی نیز یکی از داوران بخش رقابتی این رویداد سینمایی بود. فیلم «فروشنده» ساخته اصغر فرهادی نیز در این دوره از جشنواره برنده دو جایزه بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر مرد (شهاب حسینی) شد.
۲۰۱۵؛ در شصتوهشتمین دوره جشنواره فیلم کن برای اولینبار نام دو سینماگر را در راس هیات داوران این رویداد سینمایی قرار گرفت؛ برادران «کوئن». این دو کارگردان صاحبنام تاکنون ۹ اثر را در جشنواره کن شرکت دادهاند و در سال ۱۹۹۱ یک نخل طلا، سال ۱۹۹۶ و ۲۰۰۱ دو جایزه بهترین کارگردانی و در سال ۲۰۱۳ جایزه بزرگ جشنواره فیلم کن را از آن خود کردهاند. در سال ۲۰۱۵ در نهایت جایزه نخل طلا به «دیپان» ساخته «ژام اودیار» فرانسوی رسید.
۲۰۱۴؛ «جین کمپیون» کارگردان صاحبنام که در تمام ادوار برگزاری جشنواره کن، تنها کارگردان زن برنده نخل طلا محسوب میشود، سال گذشته و در دوره شصتوهفتم بر مسند هیات داوران بخش رقابتی کن نشست. وی در سال ۱۹۹۲ با فیلم تحسینشده «پیانو» موفق به دریافت این جایزه شد و در میان چهار کارگردان زنی قرار دارد که تا کنون توانستهاند نامزد اسکار کارگردانی شوند.
جین کمپیون۲۰۱۳؛ مسئولان برگزاری جشنواره کن در حالی «استیون اسپیلبرگ» کارگردان سرشناس هالیوود را به عنوان ریاست هیات داوران شصت و ششمین دوره این رویداد سینمایی انتخاب کردند که وی با وجود کارنامه کاری فوقالعاده، در جشنواره کن سابقه درخشانی نداشت و تنها حضورش به سال ۱۹۷۴ با فیلم «شوگرلند اکسپرس» بازمیگردد که نامزد نخل طلا بود و توانست مشترکا جایزه بهترین فیلمنامه را به دست آورد.
۲۰۱۲؛ در شصتوپنجمین دوره جشنواره کن «نانی مورتی»، کارگردان سرشناس ایتالیایی بر منصب ریاست هیات داوران نشست. این کارگردان باسابقه ایتالیایی حضور چشمگیری در کن داشته؛ به گونهای که ششبار در بخش رقابتی نامزد نخل طلا بوده و یکبار این جایزه را با فیلم «اتاق پسر» در سال ۲۰۰۱ همراه با جایزه فیپرشی از آن خود کرد. از دیگر افتخارات این کارگردان در کن میتوان به جایزه بهترین کارگردانی و جایزه کالسکه طلایی سال ۲۰۰۴ اشاره کرد. در این دوره «هانکه» برای فیلم «عشق» نخل طلا را گرفت.
۲۰۱۱؛ «رابرت دنیرو»، بازیگر سرشناس و پرافتخار هالیوودی در این سال رییس هیات داوران کن بود. وی سابقه چندانی در جشنواره کن نداشت و یکبار با فیلم «راننده تاکسی» در بخش رقابتی حضور داشت. در سالی که دنیرو به عنوان یک چهره سرشناس و مطرح بر مسند ریاست هیات داوران کن نشست، «درخت زندگی» ساخته «ترنس مالیک» نخل طلا را به دست آورد.
۲۰۱۰؛ اینبار نوبت «تیم برتون»، دیگر کارگردان سرشناس هالیوود بود تا در شصتوسومین دوره کن رییس هیات داوران شود. در کارنامه سینمایی این کارگردان تنها یک حضور در بخش رقابتی با فیلم «ادوود» دیده میشود. «عمو بونمی که میتونه خاطرات زندگی گذشتهاش را به یاد بیاره» از تایلند بهترین فیلم بخش رقابتی معرفی شد.
۲۰۰۹؛ «ایزابل هوپر»، بازیگر سرشناس فرانسوی که دوبار در سالهای ۱۹۷۸ و ۲۰۰۱ برای فیلمهای «ویولت» و «معلم پیانو» بهترین بازیگر کن شد، رییس هیات داوران جشنواره کن بود که در پایان فیلم «ربان سفید» ساخته میشل هانکه را به عنوان برنده نخل طلا اعلام کرد.
ایزابل هوپر۲۰۰۸؛ «شون پن»، بازیگر و کارگردان هالیوودی در حالی ریاست هیات داوران را برعهده داشت که در سال ۱۹۹۷ با فیلم «او بسیار دوست داشتنی است» جایزه بهترین بازیگر مرد را از آن خود کرد و در سال ۲۰۰۱ نیز با فیلم «پیمان» نامزد نخل طلا شد. در این سال فیلم «کلاس» ساخته «لاورنت کانته» نخل طلا را کسب کرد.
۲۰۰۷؛ «استفن فریرز» که سابقه دو نامزدی نخل طلا در سالهای ۱۹۸۷ و ۱۹۹۶ را داشت، رییس هیات داوران کن شد. فیلم «۴ ماه، ۳ هفته و دو روز» ساخته «کریستین مونیگو» نخل طلا را به دست آورد.
۲۰۰۶؛ در پنجاهونهمین دوره جشنواره کن «وونگ کار وای»، کارگردان موج نو سینمای هنگکنگ با چهار نامزدی نخل طلا، رییس هیات داوران معرفی شد. وی یک جایزه بهترین کارگردانی کن را با فیلم «خوشبخت کنار هم» در کارنامه سینمایی دارد. در این سال فیلم تحسینشده «بادی که به مرغزار میوزد» به کارگردانی «کن لوچ» موفق به کسب نخل طلا شد.
۲۰۰۵؛ «امیر کاستاریکا» به عنوان یکی از برترین و پرافتخارترین چهرههای تمام ادوار جشنواره کن رییس تیم داوری بخش رقابتی شد. این کارگردان صربستانی در سال ۱۹۸۵ با فیلم «وقتی پدر برای کار و کاسبی رفته بود» و در سال ۱۹۹۵ با فیلم «زیرزمین» دو جایزه نخل طلا را گرفت. وی سهبار دیگر نیز نامزد نخل طلا شد و یک جایزه بهترین کارگردانی (عصر کولیها) و یک جایزه فیپرشی را نیز کسب کرده است. در این سال فیلم «بچه» ساخته برادران داردن بهترین فیلم معرفی شد.
۲۰۰۴؛ «کوئنتین تارانتینو»، کارگردان موفق هالیوود در پنجاهوهفتمین دوره کن رییس هیات داوران بود. وی در سال ۱۹۹۴ با فیلم «داستان عامهپسند» نخل طلا گرفت و به اوج شهرت رسید. وی دوبار پس از آن نیز با فیلمهای «ضدمرگ» و «حرامزادههای عوضی» نامزد نخل طلا بود. در این سال نخل طلا به فیلم «فارنهایت ۹/۱۱» ساخته مایکل مور رسید.
۲۰۰۳؛ «پاتریس شرو»، بازیگر و کارگردان فرانسوی که سهبار سابقه حضور در بخش رقابتی را داشت، در سال ۱۹۹۴ با فیلم «ملکه ماروت» جایزه هیات داوران را گرفت. فیلم «فیل» ساختهی معروف «گاس ون سنت» در این سال نخل طلا را گرفت.
۲۰۰۲؛ «دیوید لینچ»، کارگردان سرشناس آمریکایی رییس هیات داوران بود. لینچ که با فیلم «در قلب وحشی» در سال ۱۹۹۰ نخل طلای کن را کسب کرد، سهبار دیگر با فیلمهای «جاده مالهند» (جایزه بهترین کارگردانی) ، «داستان استریت» و «توئین پیکس: با من بر آتش برو» نامزد نخل طلا بوده است. در این سال فیلم «پیانیست» ساخته رومن پولانسکی جایزه بهترین فیلم را گرفت.
۲۰۰۱؛ اینبار ریاست هیات داوران کن به یک بازیگر و کارگردان زن رسید؛ «لیو اولمان»، سینماگر نروژی و بازیگر مورد علاقه «اینگمار برگمن» در راس تیم داوری کن قرار گرفت. وی با فیلم «بیایمان» در سال ۲۰۰۰ نامزد نخل طلا بود. در این سال فیلم «اتاق پسر» ساخته «نانی مورتی» بهترین فیلم جشنواره شد.
لیو اولمان۲۰۰۰؛ «لوک بسون»، کارگردان سرشناس فرانسوی در حالی در این سال رییس هیات داوران شد که در کارنامه سینماییاش حضور چشمگیری در جشنواره کن دیده نمیشود. «لارس فون تریر» با فیلم «رقصنده در تاریکی» نخل طلا را گرفت.
۱۹۹۹؛ در این سال «دیوید کراننبرگ»، کارگردان سرشناس کانادایی در جشنواره کن رییس هیات داوران شد. وی چهار نامزدی نخل طلا، کسب یک کالسکه طلایی و یک جایزه ویژه هیات داوران را در افتخارات خود دارد. «رزتا» ساخته برادران داردن نخل طلای کن را به دست آورد.
۱۹۹۸؛ «مارتین اسکورسیزی»، از سرشناسترین و بزرگترین کارگردانان معاصر سینمای جهان در این سال رییس هیات داوران جشنواره کن بود. وی در سال ۱۹۷۶ با فیلم «راننده تاکسی» موفق به کسب نخل طلا شد و سهبار دیگر نیز در بخش رقابتی حضور داشت. فیلم «پس از ساعتها» جایزه بهترین کارگردانی کن را برای او به ارمغان آورد. فیلم «ابدیت و یک روز» ساخته «تئو آنجلوپلوس» جایزه نخل طلا را از آن خود کرد.
۱۹۹۷؛ «ایزابل یاسمین آجانی»، بازیگر فرانسوی و برنده چهار جایزه بازیگری سزار، گرچه حضور پررنگی در جشواره کن نداشته، اما به عنوان رییس هیات داوران جشنواره انتخاب شد. در این سال فیلم «طعم گیلاس» ساخته عباس کیارستمی و «مارماهی» ساخته «شوهی ایمامورا» مشترکا نخل طلا را کسب کردند.
ایزابل آجانی۱۹۹۶؛ «فرانسیس فورد کاپولا»، کارگردان صاحبنام هالیوود و خالق «پدرخوانده» ریاست هیات داوران کن را در این سال عهدهدار بود. وی دو جایزه نخل طلا با فیلمهای «اینک آخرالزمان» (۱۹۷۹) و «مکالمه» (۱۹۷۴)، یک جایزه فیپرشی و یک جایزه کلیسای معنوی را در کارنامه سینمایی خود دارد. در این سال جایزه نخل طلا به فیلم «رازها و دروغها» ساخته «مایک لی» رسید.
۱۹۹۵؛ «ژن مورو»، هنرپیشه، خواننده و کارگردان فرانسوی هدایت هیات داوران کن را در این سال در دست داشت. این سینماگر فرانسوی در سال ۱۹۶۰ با فیلم «هفت روز، هفت شب» جایزه بهترین بازیگر زن را از آن خود کرد. فیلم «زیرزمین» ساخته «امیر کاستاریکا» موفق به دریافت نخل طلای کن شد.
ژن مورو۱۹۹۴؛ چهلوهفتمین دوره جشنواره کن با ریاست «کلینت ایستوود»، کارگردان و بازیگر مشهور آمریکایی در هیات داوران همراه بود. وی با یک نخل طلا برای «رودخانه مرموز» (۲۰۰۳) و چهار حضور در بخش رقابتی و یک نخل طلای افتخاری کارنامه درخشانی در جشنواره کن دارد. در این سال فیلم «داستان عامهپسند» ساخته «کوئنتین تارانتینو» جایزه بهترین فیلم را کسب کرد.
۱۹۹۳؛ «لوئیس مال»، کارگردان سرشناس سینمای فرانسه که نخل طلای کن را با فیلم «دنیای خاموش» در سال ۱۹۵۶ کسب کرد، رییس هیات داوران معرفی شد. از دیگر افتخارات او در کن میتوان به سه نامزدی نخل طلا با فیلمهای «کودک زیبا»(۱۹۷۸)، «زمزمه قلب»(۱۹۷۱) و «کلکته»(۱۹۶۹) اشاره کرد. جایزه نخل طلا مشترکا به «وداع با محبوبم» ساخته «چن کایگه» و «پیانو» ساخته «جین کمپیون» اعطا شد. «عباس کیارستمی»، کارگردان سرشناس ایرانی یکی از اعضای هیات داوران بود.
۱۹۹۲؛ «ژرار دپاردیو»، بازیگر مشهور فرانسوی که اخیرا تابعیت روس گرفته در این سال رییس هیات داوران کن شد؛ در حالی که دو سال پیش از آن برای فیلم «سیرانو دوبرژاک» جایزه بهترین بازیگر مرد را از کن گرفته بود. فیلم «بهترین نیات» ساخته «بیل آگوست» جایزه نخل طلا را دریافت کرد.
۱۹۹۱؛ «رومن پولانسکی»، کارگردان، نویسنده و بازیگر سرشناس هالیوود که امسال با «ونوس در پوست خز» یکی از نامزدهای نخل طلا است، در سال ۱۹۹۱ بر مسند ریاست داوران کن نشست. وی در سال ۲۰۰۲ موفق به کسب نخل طلا با فیلم «پیانیست» شد، در حالی که پیش از آن نیز با فیلم «مستاجر» در سال ۱۹۷۶ در بخش رقابتی حضور داشت. فیلم «بارتون فینک» ساخته «برادران کوئن» نخل طلای این سال را کسب کرد.
۱۹۹۰؛ در این سال نوبت به چهره سرشناس سینمای ایتالیا «برناردو برتولوچی» رسید تا ریاست هیات داوران کن را به عهده بگیرد. این کارگردان سرشناس دو نامزدی نخل طلا با فیلمهای «زیبایی ربوده شده» (۱۹۹۶) و «تراژدی یک مرد مضحک» (۱۹۸۱) کسب کرده و یک جایزه نخل طلای افتخاری را نیز دریافت کرد. در این سال فیلم «در قلب وحشی» ساخته «دیوید لینچ» موفق به دریافت نخل طلای کن شد.
۱۹۸۹؛ «ویم وندرس» از چهرههای مطرح تمام ادوار جشنواره کن است که در سال ۱۹۸۹ رییس هیات داوران بود. وی علاوهبر کسب نخل طلا در سال ۱۹۸۴ با فیلم «پاریس تگزاس»، ۸بار دیگر با فیلمهای چون «پادشاهان جاده»، «دوست آمریکایی»، «همت»، «بهشت بر فراز برلین»، «بسیار دور، چنین نزدیک»، «پایان خشونت» و «فیلمبرداری در پالرمو» نامزد نخل طلا بود. یک جایزه ویژه هیات داوران، جایزه بهترین کارگردانی، دو جایزه فیپرشی و کلیسای معنوی از افتخارات وندرس در کن هستند. در این سال فیلم «جنسیت، دروغها و نوار ویدئو» ساخته «استیون سودربرگ» جایزه نخل طلا را گرفت.
۱۹۸۸؛ ریاست هیات داوران چهلویکمین دوره جشنواره کن به «اتوره اسکولا»، کارگردان و فیلمنامهنوس مطرح ایتالیایی رسید که هشتبار در جمع نامزدهای نخل طلا حضور داشته است. وی جایزه بهترین کارگردانی با فیلم «زشت، کثیف، بد» (۱۹۷۶) و یک جایزه بهترین فیلمنامه با فیلم «تراس» (۱۹۸۰) را از کن کسب کرد. وی آخرینبار با فیلم «شکوه» در سال (۱۹۸۹) نامزد نخل طلا بود. در این سال فیلم «پله فاتح» ساخته «بیل آگوست» بهترین فیلم بخش رقابتی را گرفت.
۱۹۸۷؛ «ایو مونتان»، بازیگر فرانسوی در این سال رییس هیات داوران کن شد تا مهمترین دستاورد زندگی هنریاش رقم بخورد. فیلم «زیر خورشید شیطان» ساخته «موریس پیاله» بهترین اثر بخش رقابتی انتخاب شد.
۱۹۸۶؛ «سیدنی پولاک»، کارگردان صاحبنام آمریکایی چهار سال پس از کسب جایزه اسکار ریاست هیات داوران کن را به عهده گرفت. این کارگردان فقید در سال ۱۹۷۲ با فیلم «جرمی جانسون» نامزد نخل طلا بود. در این سال فیلم «ماموریت مذهبی» ساخته «رولند جافه» موفق به کسب نخل طلا شد.
۱۹۸۵؛ یکی از معروفترین عناصر موج نو سینمای جمهوری چک «میلوش فورمن» بر مسند ریاست هیات داوران کن نشست. این کارگردان برنده دو جایزه اسکار، در سال ۱۹۷۱ با فیلم «جهش» نامزد نخل طلا شد که البته جایزه ویژه هیاتداوران را گرفت. فیلم «وقتی بابا برای کار و کاسبی رفته بود» به کارگردانی «امیر کاستاریکا» جایزه نخل طلای این دوره را دریافت کرد.
۱۹۸۴؛ «درک بوگارد»، بازیگر انگلیسی در حالی رییس هیات داوران معرفی شد که سابقه چندانی در این جشنواره سینمایی نداشت. در پایان این دوره فیلم «پاریس تگزاس» ساخته «ویم وندرس» نخل طلا گرفت.
۱۹۸۳؛ در این سال «ویلیام استیرن»، رماننویس آمریکایی و برنده جایزه «پولیتزر» به عنوان چهرهای نهچندان سینمایی و از دنیای ادبیات بر مسند ریاست هیات داوران نشست. فیلم «تصنیف نارایاما» ساخته «شوهی ایمامورا» جایزه نخل طلا را دریافت کرد.
۱۹۸۲؛ «جورجیو استرلر»، کارگردان ایتالیایی نهچندان سرشناس تئاتر و اپرا سکان هدایت هیات داوران کن را برعهده داشت. در این سال فیلم «گمشده» ساخته «کاستا گاوراس» و «راه» ساخته «ییلماز گونی» نخل طلا را مشترکا دریافت کردند.
۱۹۸۱؛ «ژاک دری»، کارگردان و فیلمنامهنویس فرانسوی که بیشتر برای ساخت فیلمهای جنایی شهرت دارد به عنوان رییس هیات داوران برگزیده شد. مهمترین دستاورد سینمایی وی حضور در جشنواره کن بود. «آندری وایدا» با فیلم «مرد آهنین» نخل طلا را دریافت کرد.
۱۹۸۰؛ در سیوسومین دوره جشنواره کن «کرک داگلاس»، بازیگر و تهیهکننده سرشناس آمریکایی بر مسند ریاست هیات داوران نشست. وی موفقیت قابل ملاحظهای در کن به دست نیاورده بود. فیلمهای «All That Jazz» ساخته «باب فاسی» و «کاگهموشه» به کارگردانی «آکیرا کوروساوا» نخل طلا را تصاحب کردند.
۱۹۷۹؛ «فرانسوا ساگان»، رماننویس و نمایشنامهنویس فرانسوی رییس هیات داوران معتبرترین رویداد سینمایی دنیای شد تا برخلاف سایر جشنوارههای سینمایی، یک نویسنده این مسئولیت را برعهده بگیرد. فیلم «اینک آخرالزمان» ساخته «فرانسیس فورد کوپولا» و «طبل حلبی» ساخته «فولکر شلوندورف» در پایان این دوره نخل طلا را دریافت کردند.
۱۹۷۸؛ «الن پاکولا»، سینماگر آمریکایی بر صندلی ریاست هیات داوران کن نشست. فیلم «درخت چوب صندل» به کارگردانی «ارمانو اولمی» نخل طلا را دریافت کرد.
۱۹۷۷؛ «روبرتو روسلینی»، کارگردان صاحبنام ایتالیایی که از او بهعنوان "پدرخوانده موج نوی سینمای فرانسه" یاد میشود، در این سال ریاست هیات داوران کن را عهدهدار بود. وی پیش از این و در سال ۱۹۴۶ با فیلم «رم شهر بیدفاع» موفق شده بود جایزه بزرگ هیات داوران کن را بگیرد.
۱۹۷۶؛ «تنسی ویلیامز»، نویسنده شهیر آمریکایی در این دوره رئیس هیات داوران کن بود که در پایان فیلم «راننده تاکسی» ساخته «مارتین اسکورسیزی» نخل طلا را دریافت کرد.
۱۹۷۵؛ «ژان مورو»، کارگردان، بازیگر و فیلمنامهنویس فرانسوی درحالی رئیس هیات داوران شد که در کارنامه سینماییاش یک نخل طلای افتخاری و یک جایزه بهترین بازیگری زن دیده میشود. در این سال فیلم «گزارش سالهای آتش زیر خاکستر» ساخته «محمد لخدر حمینه» بهترین اثر بخش رقابتی شد.
اولیویا دو هالیواند۱۹۷۴؛ «رنه کلر»، فیلمساز برجسته فرانسوی از سوی مسئولان جشنواره کن به عنوان رئیس هیات داوران انتخاب شد. «مکالمه» ساخته «فرانسیس فورد کاپولا» بهترین فیلم معرفی شد.
۱۹۷۳؛ «اینگرید برگمن»، ستاره درخشان دهه ۴۰ هالیوود و برنده سه جایزه اسکار بازیگری رییس هیات داوران کن بود. جایزه نخل طلا مشترکا به «مترسک» ساخته جری شاتزبرگ و «مزدور» ساخته آلن بریجز رسید.
۱۹۷۲؛ «جوزف لوزی»، کارگردان آمریکایی که دو نخل طلا با فیلمهای «تصادف» و «واسطه» داشت و همچنین دو بار نیز در بخش رقابتی نامزد نخل طلا بود، رییس هیات داوران کن شد. «طبقه کارگر به بهشت میرود» ساخته الیو پتری بهترین فیلم بخش رقابتی شد.
۱۹۷۱؛ «میشله مورگان»، بازیگر فرانسوی به عنوان رییس هیات داوران انتخاب شد. فیلم «واسطه»ساخته جوزف لوزی نخل طلا را کسب کرد.
۱۹۷۰؛ «میگل آنخل آستوریاس»، شاعر و نویسنده اهل گواتمالا به عنوان یکی دیگر از چهرههای ادبی رییس جشنواره کن شد. فیلم معروف «MASH» ساخته رابرت آلتمن نخل طلا را گرفت.
۱۹۶۹؛ «لوچیانو ویسکونتی»، کارگردان بنام ایتالیایی در این سال رییس هیات داوران شد. وی دوبار با فیلمهای «مرگ در ونیز» (۱۹۷۱) و «یوزپلنگ» (۱۹۶۳) نامزد نخل طلا شد و توانست با فیلم «یوزپلنگ» نخل طلا را از آن خود کند. همچنین وی برای این فیلم جایزه بیستوپنجمین سالگرد تاسیس جشنواره کن را گرفت. جایزه نخل طلا به «اگر ...» ساخته لیندسی اندرسون رسید.
از سال ۱۹۶۸ تا اولین سال برگزاری جشنواره کن در سال ۱۹۴۶ نیز به ترتیب چهرههای هنری چون «آندره چاسمن» (۱۹۶۶۸)، «الساندرو بلاستی» (۱۹۶۷)، «سوفیا لورن» (۱۹۶۶)، «اولیویا دو هاویلاند» (۱۹۶۵)، «فریتز لانگ» (۱۹۶۴)، «آرماند سالاکرو» (۱۹۶۳)، «تتسورو فروکاکی» (۱۹۶۲)، «ژان جیونو» (۱۹۶۱)، «جورج سیمنون» (۱۹۶۰)، «مارسل آکارد» (۱۹۵۸/۱۹۵۹)، «آندره مائوریس» (۱۹۵۷)، «موریس لمن» (۱۹۵۶)، «مارسل پانول» (۱۹۵۵)، «ژان کوکتو» (۱۹۵۴/۱۹۵۳)، «موریس جنوا» (۱۹۵۲)، «آندره موریس» (۱۹۵۱) و «جورج هویسمن» برای سالهای (۱۹۴۹/۱۹۴۷/۱۹۴۶) ریاست هیات داوران جشنواره بینالمللی فیلم کن را برعهده داشتند.
لیلا حاتمی*عباس کیارستمی کارگردان سرشناس ایرانی در عرصه بینالمللی در سال ۱۹۹۳، لیلا حاتمی در سال ۲۰۱۴، کتایون شهابی در سال ۲۰۱۶ و اصغر فرهادی در سال ۲۰۲۲ سینماگران ایرانی هستند که تاکنون در میان اعضای هیات داوران بخش رقابتی جشنواره کن حضور داشتهاند.
* «ژن مورو» بازیگر فرانسوی تنها چهرهای است که دو بار افتخار ریاست داوران کن را داشته است: نخستین بار در سال ۱۹۷۵ و بیست سال پس از آن در سال ۱۹۹۵.
* «ویلیام استرین» رماننویس آمریکایی برنده جایزه پولیتزر، تنها چهره غیرحرفهای در امر سینماست که تاکنون رئیس داوران بخش مسابقه اصلی جشنواره کن بوده است. این نویسنده در سال ۱۹۸۳ به کن دعوت شد و هیات داوران تحت ریاست او ، جایزه نخلا طلای بهترین فیلم جشنواره را به «تصنیف نارایاما» ساخته «شوهی ایمامورا» از ژاپن اعطا کرد.
انتهای پیام